Er gebeurde er iets interessants. Ik werd aangesproken over een foto die ik gedeeld had en die oordelend over kwam. Mijn eerste reactie was. Ja, maar oordelen doen we toch allemaal? En een beetje zelfspot is toch niks mis mee?
Maar is dat zo? Dus de vraag die ik mijzelf stelde was dan ook. Waarom voelde ik de roep om deze foto te delen? Wat had het voor meerwaarde?
Oordelen doen we allemaal maar waar komt dat vandaan? En wanneer is een oordeel iets ‘constructiefs’ en wanneer komt een oordeel voort uit onze eigen onzekerheid. Kunnen we de ander ook zien zonder oordeel en meer vanuit begrip naar iemand kijken? Is een leven zonder oordelen mogelijk?
Hoe we naar de wereld kijken, hoe we onze levens vullen en de keuzes die we maken, alles heeft een reden. Opvoeding, het schoolsysteem, vrienden waar we mee zijn opgegroeid, geloof/religie of bijvoorbeeld transgenerationeel trauma hebben daar invloed op. Dit alles heeft invloed op onze manier van handelen.
Is een leven zonder oordeel mogelijk?
Als ik op Google zoek naar de betekenis van oordeel dan zegt Els van Steijn hier het volgende over: “Een oordeel is jouw mening over iets of iemand. Het zegt dus vooral iets over hoe jij de wereld beschouwt. Het is jouw waarheid die voortkomt uit jouw eigen situatie, dus gezien vanaf jouw perspectief, je referentiekader. Door je oordeel ontstaan je emoties, die zowel positieve als negatieve emoties kunnen zijn.”
Els: “Hoe raar het ook klinkt, ik kan niet zonder. Oordelen zijn nuttig omdat het de wereld overzichtelijk en veilig houdt. Je oordeel is “de kust is veilig”, “zij is aardig”, “op hem kan ik bouwen” of “zij zijn niet mijn soort mensen”. Als je niet zou oordelen, kun je geen keuzes maken en grenzen stellen. Dat is in het dagelijkse leven nodig.” – Holistik
Wanneer gaan oordelen in je nadeel werken?
Wanneer je mensen buitensluit omdat ze in jouw ogen ‘anders’ zijn en je daarmee de verbinding verliest. Het is dan juist de kunst om ook met mensen die anders denken in gesprek te blijven gaan. Blijven openstaan voor de wereld van een ander. Je kunt je dan beter inleven in een ander en begrip en empathie voelen, maar ook van elkaar leren. Het vraagt je uit het zwart/wit denken en handelen te stappen. Het helpt om te beseffen dat je mag zijn wie je bent, dus een ander dat ook te laten zijn.
De ander in zijn waarde laten
Wat is het verschil tussen een mening en oordeel hebben?
Er is een verschil tussen een oordeel hebben of je mening geven. Oordelen gaat vaak over het gedrag van een ander en je mening is een waarde of norm vanuit jezelf.
Kun je jezelf blijven uitspreken over onderwerpen die je bezighouden?
Ik denk dat het niet te voorkomen is dat je in sommige gevallen bij anderen iets raakt wanneer je je uitlaat over een onderwerp. Daarin is wel belangrijk – als ik voor mijzelf spreek – om na te denken/te voelen voordat ik iets deel. Wat is de boodschap? Wat is de toegevoegde waarde? Waarom voel ik de noodzaak om datgene te delen?
Oordeel jij snel? Wat zou je daarin anders willen doen? En geloof jij in een leven zonder oordelen?
Liefs Jess,
