Kan yoga je leven redden? (1)

Yoga is ook stilzitten en ademen

Er zijn de afgelopen decennia honderden studies gedaan die positieve effecten van yoga aantonen op het gebied van stress, slaap, pijn, hartgezondheid, stemming en zelfs immuunsysteem. Dat het ook levensreddend is in sommige gevallen, blijkt uit mijn verhaal.

In topconditie?

In maart 2009 was ik, voor mijn gevoel, in een top conditie. Ik had ongeveer dertig kilo aan overgewicht verloren in negen maanden, sportte zes van de zeven dagen, was tevreden met hoe ik eruit zag en had sinds enkele maanden een goede baan. Het leven lachte me toe. 

Totdat er een blaasontsteking om de hoek kwam kijken. 

Op dag één had ik last van de bekende klachten. Vaker naar de wc en al wat pijn bij het plassen. Op dag twee meldde ik me ziek op mijn werk en miste de rest van de cursus BHV. Vrijwel de hele dag sliep ik. Aan het einde van de dag kwam een collega pijnstillers brengen want ik had zo’n hoofdpijn. Op dag drie merkte ik dat ik mijn bed niet uitkwam en ook niet kon eten. Ik vroeg me af of ik de afgelopen dagen überhaupt wel had gegeten. Ik wist het niet meer. Het enige dat ik wist was dat ik continu dorst had en dat ik koorts moest hebben, want ik lag te ijlen. 

Op dag vier had ik contact met mijn ex-partner. Enkele maanden daarvoor had ik onze relatie verbroken maar we waren goed uit elkaar gegaan. Er moest iemand voor mijn konijn zorgen dus belde ik hem.

Maar hij schrok van wat hij aantrof. Onder enige dwang werd ik onder de douche gezet en haalde hij boodschappen. Daarna was er eigenlijk nog maar één keuze; ik moest naar het ziekenhuis want mijn ex vertrouwde het niet. 

Bedrust en zware medicatie

In het ziekenhuis bleek al gauw dat ik een nierbekken infectie had en dat de artsen vermoedens hadden dat het inmiddels naar mijn longen gestegen zou zijn. Er zat niets anders op dan bedrust en zware medicatie. In die zeven dagen lag ik er vier verplicht in bed, daarna mocht ik me alleen verplaatsen in een rolstoel. Er was nog geen zicht op naar huis want ik kon niet op mijn benen staan en at alleen babyprakjes. 

Op dag acht mocht ik zelfstandig proberen te douchen nadat ik bleef zeuren dat ik mijn haar wilde wassen. Dit was ook het moment dat ik mezelf voor het eerst in een week recht in de spiegel aankeek. Ik schrok van wat ik zag. Er was bijna niets meer van mij over. Nogmaals tien kilo verloren maar dit keer was ik echt een zak botten met een velletje eroverheen. Dat velletje was overigens behoorlijk grauw en geel. 

Op dag negen vroeg ik voorzichtig wat er nodig was om voor het weekend naar huis te mogen. 

“normaal eten” / Koortsvrij en zelfstandig kunnen lopen. Twee van de drie lagen buiten mijn cirkel van invloed dus vanaf dat moment vroeg ik om vier boterhammen, want die at ik thuis immers ook. De eerste keer kostte deze maaltijd me ongeveer twee uur en een hoop tranen. 

Op dag tien moeten ze me beu geweest zijn want ik liep dan wel zelfstandig, ik dwong mezelf weer normaal te eten, maar koortsvrij was ik zeker niet. Met nog achtendertig graden en een beetje ging ik naar huis, onder de voorwaarde dat ik weinig alleen was, niet meer dan één taak deed per dag EN direct terug zou komen als mijn temperatuur boven de negenendertig graden uit zou komen. Ow ja en ik moest beloven dat ik NIKS aan sport zou doen.

Daar was Yoga

In de weken erna stond ik onder controle, had de sterkste antibiotica in huis en moest ik voor het eerst in mijn leven strijden om aan te komen. Toen ik enigszins weer normaal functioneerde, mocht ik nog steeds niet sporten. Ik mocht twee keer per week tien minuten in de sportschool zijn en buikspieroefeningen doen of werken met elastieken. Mijn systeem was nog altijd zwak. Zwemmen en yoga waren wel een optie en dus sloot ik me aan bij de plaatselijke yogastudio. 

Stilzitten is ook yoga

De eerste lessen kon ik nog niet volledig meedoen dus ik deed wat ik kon. Daar leerde ik voor het eerst dat ik mijn lichaam mag ontspannen en dat yoga ook stil zitten is, als je nog niet in staat bent om alles mee te doen. Als je stil zit, kun je altijd nog ademen. Gaandeweg werd mijn lichaam sterker maar werd ik me ook mentaal bewust van wat ik mezelf aan deed. Ik was helemaal niet zo gezond bezig. Ik was verslaafd aan sporten, had een eetstoornis ontwikkeld en de lat lag inmiddels zo hoog, dat mijn lichaam letterlijk stop zei. 

Vinyasa

Een aantal jaren was ik een trouwe vinyasa-ganger. Ik werd verliefd op deze yogastijl vanwege het dansende karakter. Dansen was helemaal mijn ding en zat ook in mijn extreme sport regime. Zo voelde het voor mij toch nog “sport-achtig”. Bij Vinyasa kreeg ik weer vertrouwen in mijn lijf en merkte ik de rustgevende invloed op mijn hoofd. 

Van Vinyasa naar Hatha

Het heeft jaren geduurd voordat ik daadwerkelijk overging naar Hatha yoga. 

In deel twee van mijn yoga verhaal vertel ik hier meer over. 

Vanaf 18 augustus geef ik aan kleine groepen van maximaal zes deelnemers hatha yoga in combinatie met zachte flows. Wil jij hier aan deelnemen? Op onze instagram pagina en website vind je hier meer informatie over. 

Veel liefs, Eliesa